ساز درام:
درام کیت، درام سِت، درامز یا درام سازی است هیجان انگیز و پر از حرارت است. هم نوازنده اش را به وجد می آورد و حرکت، هم شنوندگانش را سر ذوق می آورد. اما اگر بخواهیم از ابتدا شروع کنیم و شما را با این ساز آشنا کنیم باید بگوییم مجموعه ای است از طبل ها و سنج ها در اندازه های متفاوت که توسط یک نوازنده نواخته می شود. اما چگونه؟ با دو چوبک طبل و پدال هایی که با پا نواخته شده و بیس درام نام دارد. سنج های هت هم کنار طبل ها صدایی سحر انگیز را می آفرینند. این اجزایی که به شما معرفی شد، شکل کلاسیک و اصیل تر، همچنین قدیمی تر درام است که به هورن بوستل – زاکس معروف است و با این نام شناخته می شود. اما درام ست ها می توانند از اجزای دیگری هم ترکیب و ساخته شده باشند. به عنوان مثال از بلوک های چوبی یا زنگوله های مختلف کنار طبل و سنج ها استفاده شود. با ورود بیشتر تکنولوژی به صنعت موسیقی، ساز درام هم تغییرات زیادی داشت و این شاخه هم به درام های الکترونیکی مجهز شد. البته کمی بعد در سال های گذشته، ترکیبی از درام آکوستیک و الکترونیکی هم طراحی و ساخته شد که مورد استفاده ی نوازندگان این ساز قرار می گیرد. و اما در این مطلب، هدف ما صرفا آشنایی شما با ساز درام نیست، بلکه می خواهیم با این مطلب شما عزیزان و علاقه مندان به درام را با تازه های این ساز آشنا کنیم.
فهرست:
تاریخچه ی ساز درام و درام ست ها:
اگر بخواهیم از ابتدا شروع کنیم همانطوری که می دانیم، خیلی قبل تر از آن که ما با واژه ی موسیقی آشنا بشویم، انسان های کهن تر ریتم های ساده را از ضربه زدن به اجزای کوچک تر کشف کرده بودند و از آن لذت می بردند. کمی بعد از آن، اجداد ما تکه های چوب و سنگ را در گودال هایی قرار می دادند و می نواختند؛ اما اندکی بعد به این نتیجه رسیدند که صدایی که از تنه ها و تکه های توخالی درختان ایجاد می شود از کیفیت بیشتری برخوردار است، پس به سراغ آن ها رفتند. بعدها با پیشرفت تکنولوژی تغییراتی در ساختمان این شکل سازها ایجاد شد. روکش هایی از پوست حیوانات و تنه ی توخالی بعضی درختان سازهایی با صداهای بهتری را به بشر معرفی کرد. سپس ساختن و نواختن سازها، هم به شکل کلی و هم مشخصا در سازهای کوبه ای تخصصی تر شد. قبل از این که از ساز درام در کنسرت ها و اجراها استفاده شود، این ساز را به صورت ترکیبی از سنج ها و طبل ها در رژه های نظامی استفاده می کردند. تا بالاخره در سال 1840 نوازندگان و متخصصان، پدال های مختلفی را به اجزای این ساز اضافه کردند تا در نهایت حدود سال 1960 ترکیب سازهای کوبه و طبل ها در قالب یک درام ست مورد استفاده نوازندگان قرار گرفت.
نواختن درامز توسط استاد نیما نواپور
تازه های ساز درام:
همانطور که در مقدمه به آن اشاره شد، با پیشرفت تکنولوژی ، سازها و لوازم موسیقی هم پیشرفت کردند و تکنولوژی هم اثر خود را روی این سازها گذاشت. حالا که موضوع ما تازه های درام است بدانیم که با پیشرفت تکنولوژی تغییرات زیادی در این ساز ایجاد شد . درام های الکتریک اصلا شبیه به درام های ابتدایی نیستند. درام های الکترونیک نسل جدید از درام ها هستند که نسبت به شکل آکوستیک درام، پیشرفته تر شده اما بر خلاف انتظار صدایی طبیعی و دقیق تولید نمی کنند . تمام سعی طراحان و سازندگان درام های الکترونیک در نزدیک کردن صدای درام های الکترونیک به صدای درام آکوستیک است. تفاوت ساختاری درام های آکوستیک با الکترونیک در نوع انرژی مصرفی آن برای تولید صدا از این ساز است. درام های الکترونیک برای تولید صدا به برق نیازمندند. از این درام ها می توانید به عنوان وسیله ای مناسب برای تمرین قطعات موسیقی و پیشرفت در نوازندگی هم استفاده کنید اما مدل اصیل تر درام صدایی مطلوب تر دارد و به مهارت بیشتری هم برای نواختن احتیاج دارد. در کل شکل الکترونیکی درام ساختار پیچیده ای ندارد. این محصولات دارای پدهایی با سایزهای مختلف هستند که شما با ضربه بر روی آنها صدا ایجاد می کنید. پس حتی شکل طراحی آن ها هم با درام ست های کلاسیک و آکوستیک فرق چندانی ندارد.
نتیجه گیری:
حالا که مقداری با شکل کلاسیک درام، تاریخچه و تازه های این ساز هیجان انگیز و پرشور آشنا شدیم، بدانیم که مثل هر ساز دیگری، یادگیری ساز درام هم به محیطی که آموزش بهتر را اولویت خود قرار داده نیاز دارد. همچنین اساتیدی ماهر و کار بلد می خواهد تا بتوانند به درستی و روی اصول این مهارت را در اختیار علاقه مندان و هنرجویان این ساز قرار دهند. آموزشگاه ماژورین، همان جایی است که از آن صحبت می کنیم. پس برای یادگیری معطل نکنید. شروع کنید.
منبع: سایت آموزش آنلاین ماژورین